پايگاه خبري تحليلي شوش نیوز

تهیه و تنظیم ـ عباس کرم الهی

به همت هیئت رزمندگان اسلام شهرستان شوش و با همکاری ستاد برگزاری نماز جمعه سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) برای چهارمین شب متوالی در مصلای نماز جمعه ی این شهرستان برگزار شد .

به گزارش شوش نیوز ؛ ساعت 22 یکشنبه 2 شهریورماه1399 هم زمان با فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین (ع) که به حر ابن یزید ریاحی اولین شهید کربلا نامگذاری شده است ؛ سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین (ع) با سخنرانی امام جمعه و مداحی یاسر سواری در مصلای نماز جمعه برگزار شد .

امام جمعه ی شهرستان شوش سخنان خود را با حدیثی از خاتم انبیا حضرت محمد مصطفی(ص) آغاز کرد و گفت : قال رسول الله(ص) : «حُسَيْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَيْناً حُسَيْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاط /// حسین از من و من از حسینم. دوستدار حسین، محبوب خداست. حسین امتی از امتها است.»

امام جمعه ی شهرستان شوش به یک شبهه افکنی در زمان بنی امیه اشاره کرد و گفت : در کتابی شبهه ای مبنی بر این که قاتل امام حسین(ع) یزید نیست سعی داشته اند که بگویند یزید چنین جنایتی را مرتکب نشده و از هر گونه خطایی مبرا است و بعدها« وهابی ها» همین شبهه را دامن زدند و در زمان خودمان به شخصه دیدم یکی از دوستان کتابی از «  حُر » به اسم امیرالمؤمنین یزید ابن معاویه را معرفی کرده بود ؛ هدف این کتاب این است  اثبات کند که « قاتل امام حسین(ع) یزید نبوده و همچنین غلطی نکرده است» ؛ پس قاتل امام حسین(ع) کیست ؟ قاتل امام حسین(ع) همان شیعیان خودشان بوده اند چون به آن حضرت نامه نوشتند و او را به کوفه دعوت کردند و امام حسین(ع) هم اجابت کرد و همان شیعیانی که او را دعوت کردند به او خیانت کردند و دورش را خلوت کردند  لذا گناهش گردن همین شیعیان است . و برای اثبات گفته ی خود از « سلیمان بن صرد خزاعی »  امیر توابین ـ « حبیب ابن مظاهر » ـ « مسلم ابن عوسجه» ـ «ابوثمامه صائدی » و.... نام می بردند که نامه ها به اباعبدالله الحسین(ع) نوشتند تا او را به آمدن به کوفه تشویق کنند .

امام جمعه ی شهرستان شوش در تکمیل این بخش از سخنان خود به شبهه افکنی وهابیون اشاره می کند و در این راستا خاطر نشان نمود : وهابیون می گویند شما چرا نسبت به یزد جسارت می کنید و در نتیجه شیعیان  با توجه به اینکه خودشان از امام حسین(ع) دعوت کرده بودند ولی خیانت کردند تا اینکه آن حضرت به شهادت رسید .

وی در ادامه به بررسی اوضاع شهر کوفه پرداخت و در این راستا تصریح نمود : شهر کوفه از زمان پیامبر(ص) مورد عنایت رسول اکرم(ص) بوده است و خداوند در آیات اول و سوم سوره ی تین که می فرماید :« وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ ، وَطُورِ سِينِينَ ،وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ /// سوگند به انجير و زيتون ، و طور سينا ، و اين شهر امن » به نظر شما منظور از این آیات چیست ؟ از نظر پیامبر اکرم(ص) ؛ «تین المدینه » ـ « زیتون بیت المقدس» ـ «طور سینین یعنی کوهی آن سوی کوفه  ، در واقع حضرت موسی(ع) وقتی که بر بلندای کوه طور می رفت و مناجات می کرد در واقع همین طور سینین است که این کوه در شهر نجف کاملا مشخص است » و « هذاالبدالامین منظور همان مکه است .» در تفاسیر دیگر این «وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ» جورهای دیگر تفسیر شده اند   و در این خصوص حتی احادیث آنها متفاوت است  و باید گفت این تفاوت ها مصداق یک آیه  هستند نه این که سوره ی  تین  در واقع همان شهر مدینه باشد چون تین همان انجیر است و زیتون هم همان زیتون است اما آیات قرآن پایانی ندارد و تفسیرش منحصر به یک چیز نیست که در این راستا امام صادق(ع) می فرماید : « اگر تقسیر آیات با این موارد خاتمه پیدا کند قرآن کهنه شده و دیگر قابل استفاده نخواهد بود» . شما اگر کتابی را مثلا ده بار مطالعه کنید خسته شده و کتاب را برای همیشه کنار می گذارید و یا کتابی در مورد حوادث روز دارید که صفحات زیادی داشته و دوسال وقت می گذارید که این کتاب را مطالعه کنید و هر وقت مطالب آن را خواندید این کتاب هم برای شما  تکراری می شود لذا آن را کنار گذاشته و کتاب دیگری به دست می گیرید ؛ در حالی که قرآن هیچ وقت کهنه نمی شود و پایانی ندارد همانند «خورشید و ماه که اصلا پایانی ندارند » .

آیت الله سید محمد امام در مورد شهر کوفه افزود : در این شهر «حضرت آدم(ع) ـ حضرت نوح(ع) ـ حضرت هود(ع) ـ حضرت صالح(ع) وپیامبران دیگری » مدفون هستند .در حدیثی آمده است که 300 پیامبر در کوفه دفن شده اند حتی پیکر پاک و مطهر سید اوصیاء امام علی(ع) در شهر نجف که آن موقع به این شهر هم کوفه می گفتند و الان هم فاصله ی چندانی با هم ندارند دفن شده است  و لذا مقام و منزلت شهر کوفه چون مدفن این عزیزان است بسیار با ارزش است.

وی در ادامه به قبیله هایی که در این شهر زندگی می کرده اند اشاره کرد و گفت :  بنابر تحقیقی که پیرامون شهر کوفه و مردم آن انجام شده است، این شهر و همه عراق در زمان « عُمَرو» به واسطه ی «سعد بن ابی وقّاص» فتح شده است. کوفه دارای موقعیتی حساس بوده است، به گونه ای که هم از نظر تجاری و هم از نظر نظامی مورد توجّه بوده و مردم از نقاط مختلف عراق، حجاز و یمن به این شهر مهاجرت کرده بودند. در کوفه عناصر «عرب، فارس، نبط و سریانى» زندگى مى‏کردند. قبایل عرب عبارت بودند از: قبیله‏هاى« یمنى»، شامل «قضاعه، غسان، بجیله، خثعم، کنده، حضرموت، ازد، مذحج، حمیر، همدان و نخع». قبایل «عدنانى»، شامل دو خاندان «تمیم و بنى‏عصر» مى‏شد. برخى از خاندان‏هاى قبیله ی « بنى‏بکر» عبارت بودند از: «بنى‏اسد، غطفان، محارب و نمیر.» قبیله های عرب دیگر شامل «کنانه، جدیله، ضیبعه، عبدقیس، تغلب، ایاد، طى، ثقیف، عامر و مزینه »نیز در این شهر سکونت داشتند. در کوفه روح قبیله‏گرى حاکم بود و هر قیبله در محله‏اى مشخص سکونت داشت و کسى جز هم‏پیمان‏هاى آن‏ها نمى‏توانست در آن‏جا ساکن شود، چنان‏که هر قبیله، «مسجد و گورستان» مخصوصى داشت، هم‏چنین از ادیان مختلف در کوفه زندگى مى‏کردند، شامل مسلمانان (با فرقه‏هاى گوناگون)، مسیحیان و یهودیان . عصّبات و حسّاسیت‏هاى قبیله‏اى، موجب مى‏شد تا کوفیان با مشاهده ی کوچک‏ترین نفع یا ضرر، تصمیم‏گیرى کنند و از قبیله های دیگر عقب نمانند؛ به عبارت دیگر، « تعصّبات قبیله ای آنان را مردمانى عجول ساخته بود که نمی توانستند با درایت و تعمّق تصمیم بگیرند و در نتیجه، دچار لغزش هاى مهلک می شدند.»به طور کلى، تعصّبات قبیله‏اى مانع وفاق اجتماعى است و اگر وفاقى پدید آید، شکننده است، چرا که همواره بیم تبانى برخى علیه برخى دیگر مى‏رود. شهرى که ترکیبى ناهماهنگ دارد، هر آن ممکن است یک دسته جوّ حاکم را تغییر داده، اجتماع را به سمت و سوى دیگر بکشانند. ویژگى دیگر مردمان نظامى و کسانى که سلاح در اختیار دارند، سرکشى زود هنگام آن‏ها در برابر هم است و این امر، اختصاص به مردم کوفه ندارد. اما از جهت «مذهب»، تشیع در آن جا به طور رسمی از «قرن دوم و سوم» شروع شد و تشیع کنونی نیز از آن زمان است و در قرن نخست، شیعیانی که در آن جا می زیستند، مانند شیعیان امروزی نبوده اند.

امام جمعه ی شهرستان شوش در  تکمیل سخنان خود اظهار داشت : بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) و قضایایی که در مورد خلافت پیش آمد ؛ اهل کوفه همیشه حالت سیاسی داشتند و اظهار مخالفت می کردند از جمله نامه هایی که برای امام حسین(ع) فرستادند حتی برخی از این نامه ها قبل از مرگ معاویه فرستاده شده بود ، این مطلب در تاریخ ابن کثیر انتخاب کرده ام که با شما در میان بگذارم . ابن کسیر می نویسد : « وقتی که مردم آن خواسته ی معاویه را شنیدند که به مردم گفته بود بیایید با یزید بیعت کنید و مردم هم در زمان معاویه با یزید بیعت کردند و گفته بودند که یزید بعد از شما جانشین باشد» ابن کسیر در ادامه می نویسید : « اما امام حسین(ع) با یزید بیعت نکرد و وقتی که بزرگان کوفه دیدند امام حسین(ع) بیعت نمی کند با ارسال نامه هایی از آن حضرت دعوت کردند به به کوفه بیاید . »

امام جمعه ی شهرستان شوش سپس به بیعت کوفیان با مسلم ابن عقیل اشاره کرد و خاطر نشان نمود : امام حسین(ع) براى بررسى اوضاع، «مسلم بن عقیل» را به آن‏جا فرستاد. او پس از بیعت گرفتن از کوفیان، به پشتوانه آن‏ها موفق به محاصره ی کاخ حاکم کوفه شد، اما در این هنگام یکباره مسلم را رها کردند و سرانجام به‏ دست حاکمان به شهادت رسید. علاوه براین، کوفیان در صف دشمن در برابر امام حسین(ع) جنگیدند.

آیت الله سید محمد امام در پایان سخنان خود روضه ی امام حسین(ع) را برای حاضرین خواند و در ادامه مداح اهل بیت(ع) یاسر سورای با ذکر مصیبت و نوحه خوانی چند دقیقه ای عزاداران اباعبدالله الحسین(ع) را در غم و اندوه فرو برد .

لازم به توضیح است جمعی از مسئولین از جمله « سرگرد پاسدار علیرضا ایمانی فرمانده ی سپاه ناحیه ی شوش ـ سرهنگ حمید رضا بهاروند فرمانده ی نیروی انتظامی ـ محمد حسن پور نعمت رئیس ادارات اوقاف و امور خیریه ی شهرستان های شوش و دزفول ـ مهندس علی اصغر حسینی نیک رئیس شبکه ی بهداشت و درمان ـ عبدالامیر خنیفر رئیس اداره ی آموزش و پرورش ـ محمد میاحی عضو شورای اسلامی شهرشوش و ـ مجید دیناروند مسئول حراست شبکه ی بهداشت و درمان» و جمعی از رزمندگان و اقشار مختلف مردم حضور داشتند .